Τρία Σπίτια στη Βυζίτσα Πηλίου

1977-2004

/
/

Πληροφορίες

Κατοικία “Τσαρδίνη” 1977-1985

Κατοικία “Ρακιά” Ιούλιος 1995

Νέα κατοικία 2004

Το συγκρότημα κατοικιών αποτελείται από τρία μεμονωμένα κτίρια, κατασκευασμένα σε διαφορετικές περιόδους. Το παραδοσιακό πηλιορείτικο αρχοντικό Τσαρδίνη, κτισμένο το 1779 και το μονόχωρο “παράσπιτο” του “Ρακιά” (1956) απαρτίζουν ενιαία ιδιοκτησία ενώ αργότερα ανεγείρεται και μία νέα τρίτη κατοικία. Το πρώτο μέρος της μελέτης αφορά στην αποκατάσταση του αρχοντικού, στην αποκατάσταση και μετατροπή σε ξενώνα του “παράσπιτου” και το δεύτερο στην ανέγερση μιας νέας κατοικίας που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Το αρχοντικό αποκαταστάθηκε με πλήρη και πιστή διατήρηση της αυθεντικής τυπολογίας και δομής.
Το αντισεισμικό παράσπιτο δέχτηκε τροποποιήσεις που θυμίζουν την τυπολογία των μονόχωρων «μακρυναριών» του Νοτίου Πηλίου. Το νεόδμητο κτίριο εντάσσεται αρμονικά στο παραδοσιακό περιβάλλον της Βυζίτσας. Το “καινούργιο” στη προκειμένη περίπτωση δε μιμείται το παλιό. Δανείζεται στοιχεία από την παραδοσιακή τυπολογία και τα υλικά του τόπου, εμπλουτίζοντάς τα με νέα δεδομένα. Για παράδειγμα χρησιμοποιούνται μεικτές τοιχοποιίες (πέτρα – μπετόν – τούβλο) που εξασφαλίζουν την ακαμψία και την αντισεισμικότητα της οικοδομής. Ο όροφος κατασκευάστηκε από ξύλινο σκελετό σύνθετης ξυλείας, ως σύγχρονη εκφορά των παραδοσιακών ξυλοκατασκευών της περιοχής. Η νέα κατοικία συντίθεται από καθαρά γεωμετρικά σχήματα, επανεγγράφει τις παραδοσιακές μορφές και προτείνει νέα στοιχεία με σεβασμό στην κλίμακα, το μέγεθος και τα χρώματα του παραδοσιακού οικισμού.

/

Συντελεστές

εργοδοτης - αρχιτεκτων
Γιάννης Κίζης
κατασκευη αυτεπιστασια
Γιάννης Κίζης
στατικη μελετη
Φίλιππος Περδικάρης, Ελευθερία Τσακανίκα (ξύλινοι φορείς)