Βρεφονηπιακός Σταθμός
Πληροφορίες
Έπαινος σε αρχιτεκτονικό σχεδιασμό προσχεδίων
Η πρόταση μεταπλάθει ένα κτίσμα «εργολαβικής» αρχιτεκτονικής του 20ού αι. σε ένα σύγχρονο τοπόσημο, που θα ξεχωρίζει από το τυπικό περιβάλλον των συνηθισμένων κτιρίων κατοικίας της Πειραιώτικης γειτονιάς. Ελεύθερες χειρονομίες και χρώματα σηματοδοτούν τον κόσμο των παιδιών. Δεν είναι, όμως, μόνο τα χρώματα που θα επικοινωνήσουν με τα παιδάκια, αλλά ο ίδιος ο χώρος, η κλίμακά του, τα όριά του, που θα πλαισιώσουν την καθημερινή κοινωνικοποίηση των νηπίων. Οι προτεινόμενες καμπύλες επιφάνειες που οριοθετούν τους χώρους των παιδιών —αυλή, αίθουσες, ειδικοί χώροι, δώμα— ανοίγουν αγκαλιές στοργής για την τρυφερή βρεφική και τη νηπιακή ηλικία.
Μ’ αυτές τις σκέψεις, η καμπύλη, υποταγμένη πάντοτε στο ορθοκανονικό Ιπποδάμειο σύστημα που έχει οργανώσει τη δόμηση στην περιοχή, έρχεται να φαιδρύνει την επέκταση του υφιστάμενου κτίσματος με ποικίλες χειρονομίες: άλλες καθοδηγούν το πλάσιμο των επιμέρους όγκων (κλιμακοστάσιο, καμπύλωση της γωνίας στο ισόγειο, κυματιστό περίβλημα στον όροφο και το δώμα), άλλες σχηματοποιούν με ενοποιητική γραφή τις πέργκολες, που συνοδεύουν την οικοδομή σε όλες τις στάθμες (αυλή, πρώτος όροφος, δώμα). Δευτερεύουσες ζώνες (σενάζ, κιγκλιδώματα) υπογραμμίζουν τους κυματισμούς των όψεων. Όλο το κτίριο πάλλεται μέσα σε μια διαφώτιστη επιδερμίδα, που παίρνει πρόσθετη ζωντάνια από τις περιστρεφόμενες περσίδες ηλιοπροστασίας, καθώς τυλίγουν την κάθε στάθμη με τα χρώματα του φάσματος της ίριδας.
Οι όψεις του βρεφονηπιακού Σταθμού επεξεργασμένες με τον τρόπο αυτό έχουν ανάγκη ικανής απόστασης για την ανάδειξή τους, ώστε να είναι δυνατή η «ανάγνωση» της μορφής του κτιρίου, που έρχεται να ξεχωρίσει στη γειτονιά του, ως ειδικό έργο συσχετισμένο με τα μικρά παιδιά. Το άμεσο περιβάλλον παρέχει τη χωρική άνεση για την θέαση του κτιρίου. Στους πλευρικούς δρόμους υπάρχουν άκτιστοι χώροι: νοτίως ένα μικρό δημόσιο πάρκο και βορείως η αυλή του Βρεφονηπιακού Σταθμού, ενώ δυτικά και σε απόσταση είναι το εργοστάσιο της «κοπής», ένα ισχυρής παρουσίας δημόσιο κτίριο, που ίσως απαλλαγεί στο μέλλον από την ξενοφοβική μάντρα του, ώστε να αναπτύξει ένα διάλογο με τη γειτονιά.
Η πολυχρωμία θα βρεθεί και στους εσωτερικούς χώρους, οργανωμένη μέσα σε ξύλινα πλαίσια: το ξύλο, οικείο και ζεστό φυσικό υλικό, συνδυάζεται με πολύχρωμα ράφια και ντουλάπια, με ελαφρά ημιδιάφανα έγχρωμα χωρίσματα, με ανοιχτόχρωμες οροφές και δάπεδα σε θερμές κοκκινωπές αποχρώσεις.